زیارت حضرات معصومین علیهم السلام، به هر شکل که باشد، یک نوع معرفت نسبی را به آن حضرات، ایجاد می کند؛ اما برای این که توجه ما به آن بزرگوران بیشتر شود و از زیارت حضرات معصومین علیهم السلام بهرۀ بیشتری ببریم، باید توجه کنیم که زیارت، بر دو قسم است:

زیارت تأدبی

 این نوع زیارت، برای عرض ادب به پیشگاه بزرگان دینی صورت می گیرد و در حد رفتن به حرم و خواندن زیارت نامه، انجام می شود؛ یعنی همان زیارت متداول میان مردم که به زیارتگاه ها می روند، خدمت آن بزرگواران می رسند، با ادب و احترام وارد می شوند، زیارت نامه های مرسوم را می خوانند، از برکات معنوی آنجا بهره می برند، بعد هم به خانه و کاشانۀ خود برمی گردند و برای توفیق این زیارت، مراتب سپاس و شکرگزاری از خدا را به جا می آورند.

زیارت تعرفی (مرحلۀ عالی زیارت)

این زیارت، بر اساس تفکر و شناخت می باشد و هر چه بیشتر و بهتر صورت بگیرد، موجب بالا رفتن عرفان و معرفت می گردد و منتهی به تحول در اخلاق و رفتار و اندیشۀ انسان می شود. برای انجام چنین زیارتی، باید چندین مسأله را لحاظ کنیم:(1)

قصدمان از زیارت، عرض ادب و احترام و کسب شناخت باشد.

پیش از آن که حرکت زیارتی را آغاز کنیم، اطلاعات خود را نسبت به

ص: 2